Wijnand Veenendaal uit Almelo zwaait de zware winkeldeur gastvrij open. " Welkom in mijn winkeltje.Kom binnen en kijk gerust rond.In mijn kruidenierswinkeltje is alles precies als vroeger. Ik heb hier kruidenierswaren die u misschien nog kent uit uw jeugd. Blikken met cacao of koffiebonen, gruttersbakken met meel, rijst en linzen, glazen snoeppotten gevuld met lekkernijen en een kast vol met verpakkingen zeeppoeder. Te veel om op te noemen.In de jaren vijftig was ik vertegenwoordiger.Ik ging met mijn waren langs kruideniers en grossiers op het platteland, zoals Vivo,Spar en Enkabe. Als ik geluk had,kreeg ik van de grossier een ledenlijst met adressen van winkels die bij hem waren aangesloten.
Op deze manier heb ik heel wat kruideniers en hun winkels goed leren kennen. Nu ben ik gestopt met werken.Aangezien ik altijd een verzamelaar ben geweest ben geweest en de producten uit de winkels van vroeger nog altijd mooi vind, ben ik dit kruideniersmuseumpje begonnen.Zo kan ik mijn verzameling delen met anderen. Ik heb deze kruidenierswinkel ingericht als bedieningswinkel.
Grossier in grootverpakking
Vroeger ontving de kruidenier van zijn grossier alle artikelen in grootverpakking. Erwten, bonen en rijst werd bijvoorbeeld geleverd in grote jute zakken.Suiker kwam in papier balen van vijftig kilo en zout, stroop en zuurkool in grote vaten. Dozen, trommels en potten werden gebruikt voor snoep en koekjes. Het kwam bijna niet voor dat fabrikanten hun producten voorverpakten in kleine hoeveelheden, zoals dat tegenwoordig gebeurt.Het was de taak van de kruidenier om de levensmiddelen in kleinere porties te wegen, naar de wens van de klant. Vervolgens werden de producten verpakt en verkocht.Het interieur van de winkel heb ik zo goed mogelijk proberen na te maken. Zo staan de lange, lage toonbanken met het kasregister vol met blikken en dozen. Via via ben ik aan een rek gekomen waaraan vroeger van die bruine papieren puntzakjes hingen.. Dat rek hangt nu boven de toonbank, zoals het hoort. De grote, rode weegschaal heb ik in het midden gezet. Een snijmachine en een koffiemolen ontbreken natuurlijk ook niet, Achter de toonbank staan de gruttersbakken en in een laatje ligt een oud kasboek.
Veel klanten betaalden namelijk niet direct, maar kochten ' op de pof ' De kruidenier schreef de meegenomen boodschappen dan in het kasboek. Aan het einde van de maand diende er betaald te worden. De kruidenier had vaak alle tijd voor zijn klanten. In zijn winkel was het knus en gezellig en je kon er je verhaal kwijt. Nu is iedereen altijd druk, druk druk. Nou, ik niet. Van mij mogen mensen net zo lang rondkijken als ze willen. Soms komen hier jongeren die iets willen weten voor een werkstuk op school. Ze vinden het prachtig om mijn verhalen over vroeger te horen.Ouderen komen hier ook regelmatig. Het zien van de spullen in mijn winkeltje brengt hen terug naar hun eigen jeugd. Vaak vertellen deze mensen mij hun herinneringen aan het kruidenierswinkeltje in hun dorp.Ik vind het altijd mooi om de jeugdherinneringen van mensen te horen en ik ben blij dat ze deze herinneringen hier terug krijgen. Zelf weet ik nog heel goed dat ik als klein jochie in Apeldoorn met mijn oma mee mocht om boodschappen te doen. Bij de Sperwer in de buurt van de Schoolstraat zie ik dan nog de kruidenier een schep zachte,groene zeep op een stuk papier leggen.Vervolgens keek hij op de weegschaal en vroeg hij of het een onsje meer mocht zijn.Nu kan ik zelf ook zeep afwegen in mijn winkeltje,want kort geleden kreeg ik van een kennis een emaillen emmer vol met zachte groene zeep. Zulke nostalgie kom je toch nergens meer tegen.
Voor nog meer nostalgie kunt u hier kijken!
Zie ook onze andere artikelen over gezellige Dagtrips en leuke Evenementen!
Reactie schrijven