Iedereen kent ze wel. In een hoekje van het tuincentrum staan van die kleine potjes met cactusjes met van die namaakbloempjes erop geprikt. Geen gezicht. Je zou er verder aan voorbijlopen. Toch, als je wat beter kijkt zie je dat die cactusjes zo gek nog niet zijn. Je hebt ze in allerlei vormen en kleuren. Met lange doorns of juist haast zonder. Met haakdoorns waar je met je trui aan blijft hangen. Soms zie je ertussen exemplaren staan die zowaar echte bloemen hebben. Kijk, dan begint het er op te lijken.
Zelf ben ik als 17-jarig jochie begonnen met cactussen. Het was bij de opening van tuincentrum Vechtweelde in Maarssen dat ze een openingsactie hadden. Elke bezoeker een cactus cadeau. Ik erheen met mijn broers. Bij thuiskomst was er al een kleine verzameling ontstaan. Mijn broers vonden er uiteindelijk niet veel aan. Zo kwamen ze allemaal bij mij terecht. Ik werd enthousiast. Ik ging er over lezen en zowaar, er bleek een vereniging te bestaan van verzamelaars van cactussen en andere vetplanten. Die heet Succulenta (www.succulenta.nl). Ik werd lid en dan gaat er een wereld voor je open.
Ik begon steeds meer cactussen te verzamelen. Op zaterdag ging ik tijden achtereen naar de bloemenmarkt op het Janskerkhof en elke keer kwam er een cactus mee naar huis. Zo groeide de verzameling tot ongeveer 150 stuks. Ik leerde dat je ze 's winters droog en koel moest houden. In maart alles nieuwe aarde geven en dan voorzichtig weer beginnen met water geven. En, je gelooft het niet, ze kregen knoppen en begonnen te bloeien. Niet allemaal maar toch een heel aantal. Ik ging ook bijzondere soorten zaaien met zaad dat je via de vereniging kon bestellen. Dat vond ik één van de leukste kanten van de hobby. Van die kleine druppeltjes water met een velletje er omheen die kleine doorntjes krijgen. Trots was ik als ze de eerste winter doorkwamen en echt gingen groeien. Al snel heb je er teveel van dezelfde en ga je naar een ruilbeurs. Zo ben je lekker bezig.
Ik bouwde zelf een houten bak voor buiten met plastic bespannen. Dan worden ze een stuk mooier nog dan voor de vensterbank. 's Winters moesten ze toch naar binnen
tot verdriet van moeder de vrouw. Voor het raam op het zuiden. Weinig tot geen water en wachten op het voorjaar. In de zomer kwam ik nog wel eens in een botanische tuin bijvoorbeeld die in
Monaco. Daar hebben ze pas cactussen! Meters hoog en prachtig om te zien. Hopelijk heeft u als lezer zo een indruk gekregen. Ik doe er wat fotootjes bij. Dan ziet u dat ik niet overdrijf als ik
zeg dat het echte schoonheden zijn.
Dus, wat let u. Ga naar het tuincentrum. Sla een paar mooie exemplaren in en meldt u aan bij de vereniging. U zult er geen spijt van hebben.
Met dank aan Ton Smit
Ton heeft met deze bijdrage vrijkaarten verdiend voor een beurs waar hij graag heen wilde!
Leuk meegenomen.
Zie ook onze andere artikelen over gezellige Dagtrips en leuke Evenementen!
Reactie schrijven